De resultaten van de eerste vruchtstalen zijn vrij geruststellend. Vanaf de junirui tot aan de oogst kan de minerale samenstelling van de vruchten nog wijzigen, maar de waarden in het begin van het seizoen geven toch reeds een indicatie. In Tabel 1 zien we vooral dat de groene kleur voor bijna alle elementen vrij dominant aanwezig is. Dat toont aan dat de waarden van de elementen zich in de streefzones bevinden, soms zelfs boven de maximale streefwaarde.

Bij de Jonagold-percelen valt het op dat het mangaangehalte in de vruchten laag is. Een laag mangaangehalte kan een negatief effect hebben op de groene achtergrondkleur. Je past best een mangaanbladvoeding toe tot half augustus (1 maand voor de vermoedelijke plukdatum). Het calciumgehalte, waarover we ons toch zorgen maakten, is in bijna alle evolutiepercelen goed tot zeer goed. Dat wil echter niet zeggen dat we niet alert moeten blijven voor de toepassing van de calciumbladvoedingen. Vanaf de junirui gaat het calciumgehalte in de vruchten niet meer toenemen.

Tot aan de pluk is er een verdunning als gevolg van de toename van de diktemaat. Met het mindere behang dit jaar, zowel in appel als in peer, is de verwachting dat de vruchten groter gaan uitgroeien. Dat heeft als gevolg dat er een sterkere verdunning zal zijn van in de vruchten aanwezige calcium. Daarnaast wordt er, zolang de groei niet is afgesloten, calcium aan de vruchten onttrokken door de nog groeiende scheuten. Ook daar is er omwille van het mindere behang een verhoogd risico op meer onttrekking van calcium aan de vruchten, wanneer de bomen te lang blijven doorgroeien.

Via de calciumbladvoedingen ga je calcium aanbrengen op de vrucht en is er opname via de schil. Calcium dat op het blad terechtkomt, wordt niet getransporteerd naar de vruchten, maar gaat er wel voor zorgen dat er minder onttrekking is uit de vruchten.