Sommige bedrijven verliezen tot 50% van hun opbrengst in de boomgaard. Het streefdoel is 1,5 ton droge noten/ha/ jaar. De productieve cultivars kunnen 2,2 ton/ha produceren. ´Eckige Barcelona´, ´Webb´s Prize Nut´ en de Nederlandse ´Emoa 1´ zijn het productiefst. De grootvruchtige ´Wunder aus Bollweiler´ (4 g) en ´Fercoril´/CORABEL® (3,8 g) zijn geschikt voor verkoop in de schaal. Voor de verwerking kiest men andere rassen. De kosten-batenanalyse vraagt veel aandacht.

Een onderschat complex probleem is lege noten (geen of onderontwikkelde kern). Die worden veroorzaakt door o.a. een raseigenschap, te weinig bestuiving, ongunstige weersinvloeden, de juiste bemesting (voldoende kalium), de droogte en de boomwantsenschade. De gewasbescherming vraagt veel kennis maar de middelen zijn, voorlopig, erg beperkt. Dat is helaas typisch voor een kleine teelt. Sommige telers
witten standaard vlak voor de winter de stam, zoals ook gebeurt bij walnoten.

De beruchte inheemse hazelnootboorder (Curculio nucum) is soms wispelturig in de populatie en de nootbeschadiging. De rassen met een snelle nootontwikkeling lijden minder schade. De klopproeven voer je vroeg op een kille ochtend uit. Je kan een fijnmazig oogstnet aan de draad van druppelbevloeiing ophangen. Meestal 1,5 maand voor de oogst wordt dat ontrold onder de boom. De aangetaste noten vallen vroegtijdig en de larve kruipt uit de noot via een boorgat. Het bodemnet belet dat de larve in de grond kruipt. Als hij de kans krijgt, graaft de taaie larve zich in, 30 tot 40 cm diep, waar ze verpopt. In mei komt de vliegende
kever tevoorschijn. Na de oogst wordt het oogstnet terug opgerold en opgehangen.

Vier boomwantsensoorten zijn plaatselijk een sterk groeiend probleem. De meest gevreesde is de polyfage bruingemarmerde schildwants (Halyomorpha halys). Het uitzetten van samoerai sluipwespen (Trissolcus japonicus) is wel in Italië en Zwitserland toegelaten, maar niet in Duitsland. Hij werd daar vorig jaar wel plaatselijk teruggevonden. De groene schildwants (Palomena prasina), de zuidelijke groene schildwants
(Nezara viridula) en de smalle randwants (Gonocerus acuteangulatus) geven eveneens teeltschade. Zij veroorzaken lege noten, verschrompelde of verkurkte kernen of de verraderlijke hazelnootgist (Eremothecium coryli) in de kernen. Ook hazelaarmonilia (Monilinia coryli) komt vaker voor en creëert enige verwarring. Die vruchtschimmel breidt uit. Er verschijnen uitbreidende, bruine vlekken op de onrijpe noten in natte zomers. De nootjes verschrompelen en vallen vroegtijdig. Overmatige, eenzijdige stikstofgift en te dicht gewas kunnen de aantasting bevorderen. Niet te dicht planten en uitdunnen (sleunen), zorgen voor
een sneldrogend gewas. Vermoedelijk is het probleem rasgebonden. De bestrijding staat niet op punt, maar meer daarover volgt in een later artikel.