Het aantal chemische middelen of actieve stoffen dat in België ingezet kan worden, is niet zo hoog als in de grote wijnbouwlanden. Door het verdwijnen van mancozeb, is het belangrijk om bewust de resterende chemie in te zetten. In een volgend nummer gaan we dieper in op de overige beschikbare middelen.

Een bewuste aanpak van een belangrijke ziekte begint bij het begrijpen van de biologie van de veroorzakende schimmel en het positioneren van de fungiciden. We onderscheiden drie perioden in het seizoen. Tijdens de primaire infectie periode gebeurt de infectie vanuit overwinterde oösporen in afgevallen blad of van overwinterend mycelium op het hout. Bij nieuwe percelen is de infectiedruk enkele jaren lager, maar laat je niet verrassen. Het is belangrijk om het inoculum niet te laten opbouwen en de druk laag te houden. Pas op bij zware aantastingen uit het voorgaande jaar. Er zijn nu nog geen symptomen zichtbaar. Zet breedwerkende preventieve middelen in bij temperaturen boven 10°C en voor minstens 10 mm regen op 48u vanaf groene delen.

De groeiperiode (vanaf bloeieinde scheutgroei): Als scheuten 10 cm zijn, is er meer risico op infectie. Jonge bladeren zijn heel gevoelig, maar ook vruchtjes en takjes kunnen aangetast worden. Je ziet de eerste symptomen in juni en dat 4 tot 21 dagen na infectie (Foto’s 1-2). Bij periodes van meer dan 4 uur bladnat ontstaan secundaire infecties via zoösporen. Bij 50 daggraden boven 10°C (in ideale omstandigheden reeds na 9 dagen) zie je symptomen. Aangetaste bladeren infecteren bladeren en vruchten op dezelfde plant, waarbij uitbreiding van de ziekte mogelijk is. In die periode moet je bij regen intensief bestrijden en volg je de waarschuwingen strikt op. Gebruik curatieve middelen steeds in combinatie met een preventief middel. Zo vermijd je voortdurend te moeten spuiten. Bij langere periodes van droog weer hou je langere intervallen aan. Bescherm jong blad steeds preventief, voordat er een nieuwe regenperiode komt.

De derde periode (vanaf véraison) is de periode waarin het blad ouder is en er enkel nog via secundaire infecties, uit eerdere aantasting in perceel, uitbreiding komt. Oudere bladeren zijn veel minder gevoelig voor valse meeldauw en uit zich eerder als een mozaïekpatroon, dat we kunnen tolereren. In die periode behandel je niet meer (droog) of werk je enkel met plantversterkers, wanneer je vrij bent van aantasting en het af en toe regent. Als je toch aantasting waarneemt, pas je een preventief middel toe.